Romantizmi ka qenë një revolucion në ndjeshmëri dhe në shije, që përqafoi dhe shndërroi në mënyrë të pakthyeshme të gjithë kulturën europiane. Në këtë sintezë të qartë, autori eksploron origjinalitetin e kontributit që i ka dhënë lëvizja romantike filozofisë së artit, duke nisur me vëllezërit Schlegel, për të vazhduar me Novalis-in, Wordsworth-in, Koleridge-n, Chateaubriand-in, Foscol-in, Manzoni-n dhe Leopardi-n.
Pas një kronologjie dhe gjeografie të estetikës romantike, ilustrohen tiparet përbërëse të saj: që nga polariteti mes antikes dhe modernes, së dëlirës dhe sentimentales, klasikes dhe romantikes, te zbulimi i Mesjetës dhe i Orientit, tek arti si formë e epërme e njohjes e deri te nihilizmi. Më pas diskutohet për kategoritë mbi të cilat artikulohet kjo estetikë: kapërcimi i imitimit, ironia, e shëmtuara dhe groteskja, shija për fragmentaren, e madhërishmja, e mrekullueshme, alegoria, simboli, duke vazhduar me shqyrtimin se si reflektohen këto në teorinë e romanit dhe të tragjedisë, në kritikë, në letërsi, në pikturë dhe në muzikë.
Paolo D’Angelo është profesor i Estetikës në Universitetin e Messina-s. Ndër librat e tij mund të përmenden: “L’estetica di Benedetto Croce” (1982), “Simbolo e arte in Hegel” (1989), “L’estetica italiana del Novecento” (1997).
Nuk ka asnjë vlerësim për këtë libër.