Melania G. Mazzucco ka lindur në Romë. Pas studimeve në liceun Mamiani, në vitin 1992 u diplomua për histori të letërsisë moderne dhe bashkëkohore italiane në universitetin La Sapienza të Romës. Më 1990 u diplomua për skenar në Qendrën Eksperimentale të Kinematografisë në Romë. Debutimin e saj në rrëfimtari e bëri në vitin 1992 me rrëfimin Seval, të botuar në revistën Nuovi argumenti. Redaktore e departamentit të letërsisë në enciklopedinë Treccani në vitet 1995-2002. Më 1995, në bashkautorësi me Luigi Guarnierin, shkroi Una pallida felicità.
Un anno nella vita di Giovanni Pascoli, me të cilin fitoi konkursin e dramës nga teatri Stabile i Torinos. Shfaqja, e vënë në skenë nga ky teatër dhe i drejtuar nga Walter Pagliaro, fitoi më 1996 Medaljen e Artë si vepra më e mirë dramatike italiane. Mazzuco është autore e romaneve të përkthyera në rreth 25 gjuhë të botës. Më 1996 botoi romanin e saj të parë Il bacio della Medusa, e ndjekur nga vepra të tjera, si: La camera di Baltus (1998), Lei così amata (2000), Vita (2003), Un giorno perfetto (2005), Un giorno da cani (2007), La lunga attesa dell’angelo (2008), La storia di Re Lear (2011), Limbo (2012),
Il bassotto e la Regina (2012), Sei come sei (2013), si dhe disa libra eseistikë si: Il romanzo impossibile di Annemarie Schwarzenbach (2007), Jacomo Tintoretto e i suoi figli. Storia di una famiglia veneziana (2009). Më 2013 rrëfen 52 kryevepra të artit në gazetën “Repubblica”, të përmbledhura më pas në vëllimin Il museo del mondo. Fituese e disa çmimeve të rëndësishme, si çmimet Strega 2003, Comisso, Viareggio-Tobino, Ignazio Silone, Bottari Lattes Grinzane, Elsa Morante, Giacomo Matteotti, Frignano Ragazzi 2013.
